سوء قصد 14

پروپاگاندای بین‌المللی برعلیه سامانه شاهنشاهی ایران3

شلوغ بازی‌ها و نیرنگ‌ها و دروغ‌های کنفدراسیون افکار عمومی جهان را به ایران و نمایندگان پارلمان‌ها و شخصیت‌های بین‌المللی را به اعتراض در برابر رژیم پادشاهی کشاند. برای نمونه ۴۴ تن از نمایندگان پارلمان ایتالیا در نامه‌ای به رییس مجلس سنا و رییس مجلس شورای ملی از سرنوشت دستگیرشدگان ابراز نگرانی کردند.

در نامه‌ای که سفیر ایران مهر ماه ۱۳۴۴ در پاسخ به ۵۰ تن از نمایندگان پارلمان آن کشور نوشت یادآور شد که شکنجه دستگیرشدگان شایعه‌ای بیش نیست و بلند پایه گان ایرانی به سوءقصد به جان اعلیحضرت همایونی رسیدگی می‌کنند و هر بزه کاری بر پایه قوانین ایران بر پایه عدل محاکمه خواهد شد درپایان به شما اطمینان می‌دهیم که نگرانی شما درباره این شایعه‌ها بی پایه است. هم چنین نمایندگان مجلس سنا و شورای ملی در پاسخ به منشی کمیته انگلیسی دفاع از زندانیان سیاسی در ایران نوشتند که ایران پیوسته به مفاد حقوق بشر پای بند بوده و بر پایه موازین قضایی ایران دادرسی عادلانه برای هر فرد تضمین شده است. با رسیدن این نامه‌ها لحن کمیته فرانسوی دفاع از زندانیان سیاسی ایران دگرگون شد و ابراز داشتند که در ایران بر پایه موازین حقوق بشر دادرسی خواهد شد.

کنفدراسیون با خواندن این پاسخ‌ها دست به چنان جنجالی زد که در تاریخ همانند ندارد. کنفدراسیون دانشجویان ایرانی کنفرانس‌های مطبوعاتی برگزار کردند و رژیم را دروغگو خواندند و عربده سر دادند که دستگیر شدگان رویداد ۲۱ فروردین سوء قصد به جان شاهنشاه ایران زیر شکنجه‌های هولناک هستند و رژیم برای جلوگیری از بودن خبرنگاران و دیده‌بانان بین‌المللی، نشست دادگاه‌ها و تاریخ برگزاری دادرسی را پنهان می‌دارد و پس ازماه‌ها دستگیری گروه نیکخواه، هنوز نمی دانیم چه می‌گذرد . سرانجام در همین کوشش‌های پیوسته دانشجویان کنفدراسیون برای بدنام کردن سامانه پادشاهی، کنفدراسیون یک برنامه دست کشیدن از خوردن را در دو گام سازمان داد. گام نخست چند روزی دست کشیدن از خوراک در کشورهای امریکا و اروپا و گام دوم دست کشیدن از خوردن در کارلسروهه آلمان غربی بدون چهارچوب زمانی. روز ۳ مهر ماه ۱۳۴۴ هیات دبیران کنفدراسیون جهانی دانشجویان خبر اعتصاب  غذا را با برگزاری یک مصاحبه با روزنامه‌های آلمانی و خارجی و با بودن شهردار کارلسروهه و نمایندگان یکان‌های کشوری کنفدراسیون را در جهان پخش کردند. روزنامه‌های پرتیراژ جهان نوشتارهای بی شماری چاپ کردند و تلویزیون آلمان نیز فیلم اعتصاب غذا را در برنامه اخبار پرایم تایم ساعت ۸ شب پخش کرد.

در مهر ماه ۱۳۴۴ دادرسی علنی ۱۴ تروریست مائوییست در سالنی که گنجایش ۲۰۰ تن تماشاچی را نیز داشت در کنار باشگاه افسران برگزار شد. ۱۱ آبان ماه ۱۳۴۴ رای دادگاه به آگاهی همگان رسید. در درازای بیست و یک نشست دادگاه علنی ۱۴ تروریست مائوییست روزنامه نگاران ایرانی و خارجی بودند و پروتکل دادرسی‌ها در روزنامه‌های کشور به چاپ رسید.

با این هوچی گری‌ها کنفدراسیون از سازمان ملل متحد درخواست کرد تا به زیرپا گذاشتن حقوق بشر در ایران رسیدگی کند و برای نجات جان تروریست‌های کاخ مرمر هر کاری که می‌توانند انجام دهد. روشن بود که کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد نمی‌تواند به چگونگی زندان و زندانی سیاسی در کشوری بپردازد مگر آنکه یکی از کشورهای هموند سازمان ملل این درخواست را رسما به سازمان ملل بدهد. کنفدراسیون نیز با آگاهی از این، در آذر ماه ۱۳۴۴ تلگرافی به همه کشورهای هموند سازمان ملل متحد فرستادند: کنفدراسیون جهانی محصلین و دانشجویان ایرانی به نام دانشجویان ایران در سراسر جهان و از طرف ۴۵ نماینده آنان منتخب کشورهای اروپایی که روز دوشنبه ۳ آبان ماه ۱۳۴۴ برابر با ۲۵ اکتبر ۱۹۶۵ ساعت ۱۲ نیمروز دست به اعتصاب غذای دایمی زده‌اند تا رسیدگی کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد را نسبت بر نقض مکرر حقوق بشر در ایران و به ویژه نسبت به محاکمه غیر قانونی ۱۴ روشنفکر ایرانی در یک دادگاه نظامی جلب کنند، و با توجه به اینکه حقوق بشر سازمان ملل برای اقدام به این امر درخواست رسمی یک دولت بشر دوست را لازم می داند، کنفدراسیون جهانی محصلین و دانشجویان ایرانی از شما می‌خواهد که به نام بشریت و برای نجات جان میهن پرستان و اعتصاب کنندگان رسیدگی به این امر را از کمیسیون مزبور درخواست کنید. ملت ایران و زندانیان سیاسی بی شمار به کمک فوری شما چشم دوخته‌اند.در این زمان دیگر کسی در این باره نگفت که این به اصطلاح روشنفکران که دستگیر شده‌اند، برنامه‌ریزان کشتن شاه ایران بودند. کسی هیچ نگفت که دادرسی علنی انجام شده است و حقایق رو شده‌اند. به جای آن، این قاتلان به عنوان زندانیان سیاسی به جهانیان فروخته شدند که تنها برای اندیشه‌های کمونیستی اشان به زندان افتاده‌اند و نه برای توطئه کشتن شاه ایران.

روز پسین دکتر جان پیتر هامفری رییس کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد تلفنی به آگاهی هیات دبیران کنفدراسیون رساند که اوتانت دبیرکل سازمان ملل به درخواست کنفدراسیون رسیدگی خواهد کرد. روز چهارشنبه ۱۲ آبان ماه ۱۳۴۴ دو تلگرام از سوی سازمان ملل و سازمان عفو بین‌المللی به کنفدراسیون دانشجویان ایرانی فرستاده شد: دبیرکل سازمان ملل متحد برای جلب توجه دولت ایران به مساله موجود به نام شخص خود اقدام لازم به عمل خواهد آورد. هافمری

سازمان عفو بین المللی در انتظار گزارش مشترک وکلای آلمانی، انگلیسی و ایتالیایی درباره محاکمه فارغ‌التحصیلان می‌باشد. پس از دریافت گزارش نامبرده ما همه امکانات خود را از راه دستگاه‌های سازمان ملل به کار خواهیم بست. در این فاصله به دانشجویان ایرانی پیشنهاد می‌کنیم که اعتصاب غذای خود را در کمال سرافرازی تعلیق نمایند. - سازمان عفو بین المللی

کنفدراسیون دانشجویان ایرانی از این واکنش سازمان ملل متحد و عفو بین‌الملل به هذیان گویی افتاد و در یکی از جزوه‌هایش چنین نوشت: هم وطن! محمدرضا شاه میهن ما را دربست در اختیار امپریالیسم قرارداده است او برای دفاع از "دنیای آزاد" - دنیای آزادی که نمونه ددمنشی‌هایش را در ویتنام، کوبا و سن دومینیک دیده‌ایم زحمتکشان ایران را بر باد می‌دهد. برای خرسندی اجنبی دلیران ایران را به بند می‌کشد. مصدق را زندانی می‌کند، دکتر فاطمی و خسرو روزبه را تیرباران می‌کند و مهندس بازرگان را به زندان می‌افکند و ادعا می‌کند که اینها سد راه اوهستند.. .محمدرضا شاه شش میهن پرست ایرانی را به بند کشید، برای اینکه نمونه کوبا، سن دومینیک ، الجزایر و ویتنام را در پیش دارند. او خوب فهمیده است که جوانان ایران در تکاپو هستند...او پرویز نیکخواه، منصوری، شیروانلو، رسولی کامرانی و پورکاشانی را زندانی کرد که این "فکر" را از بین ببرد....محمدرضا شاه از مردم جدا است و از آنان ترس دارد. این بار نیز یورش محمدرضاشاه با شکست روبرو شد او خواست این "موج نو" را درهم شکند...با زندانی کردن این جوانان با فکر جنگ پارتیزانی درافتاد و در جریان مبارزه‌اش با "فکر قهر و جنگ پارتیزانی" این ایده را بیشتر میان مردم برد...