سوء قصـد 7

احمد منصوری متهم رده دوم

احمد منصوری تهرانی مقدم تروریست رده دوم، زاده تهران به سال ۱۳۱۸، مهندس برق روز ۱ اردیبهشت ماه ۱۳۴۴ دستگیر شد. منصوری پس از بازگشت از انگلستان با پیوندهایی که پیشتر در بیرون از کشور برقرارکرده بود و با کسانی چون دکتر ثابتیان، محسن رضوانی، پرویز نیکخواه و فیروز شیروانلو تروریست رده ۶ پرونده، سازمانی با مرام و رویه کمونیستی با آرمان براندازی سامانه شاهنشاهی پارلمانی ایران و جایگزین کردن آن با حکومت کمونیستی با مدل مائو در چین بوجود آورد تا این سازمان با آموزش دسته‌های پارتیزانی بتواند دست به شورش مسلحانه زند و حکومت ایران را در دست گیرند. مهندس منصوری در سال ۱۳۴۲ در کارخانه صنعتی ارج استخدام شد. در اسفند همان سال با احمد کامرانی تروریست رده ۴ پرونده آشنا گردید و پس از شناسایی بیشتر پیشینه وی، کامرانی را با زمینه کارهای تروریستی دید و وی را به استخدام کارخانه ارج درآورد. در آغاز آشنایی با احمد کامرانی، کامرانی کسی به نام حسن شریف اهل کاشان را به منصوری شناساند. در پایان پاییز سال ۱۳۴۳ منصوری از کارخانه ارج کناره‌گرفت و در سازمان T.A.T که دیده‌وری (نظارت) بر پروژه مخابرات سنتو را به گردن داشت، کارگرفت و مامور شد که به تبریز برود. پیش از آن به مغازه رادیو سازی کامرانی رفت و گفتگو درباره سوءقصد به جان شاهنشاه را پیش کشید.

حسین شریف

حسن شریف تروریست رده سوم، زاده کاشان به سال ۱۳۱۰ خورشیدی، شماره شناسنامه ۱۰۳۹ ، دبیر دبیرستان رستاخیز در روز ۱۷ خرداد ماه ۱۳۴۴ دستگیر شد. شریف هموند حزب ایران بود و سپس به حزب مردم کاشان پیوست. پس از زمانی از هواداران جبهه ملی شد. حسن شریف آموزگار احمد کامرانی در کاشان بود و افزون بر این هر دو هموند حزب مردم کاشان بودند. در زمستان ۱۳۴۰ حزب مردم کمونیست‌ها را از حزب بیرون انداخت و بدین سان احمد کامرانی و رضا شمس‌آبادی از حزب بیرون رانده شدند. اسفند ماه ۱۳۴۳ کامرانی و شمس‌آبادی به خانه حسن شریف رفتند و پی‌آمدهای سوءقصد به شاهنشاه را بررسی کردند.

احمد کامرانی

احمد کامرانی تروریست رده چهارم، زاده کاشان به سال ۱۳۱۸ خورشیدی و رادیوساز در روز ۱ اردیبهشت ماه ۱۳۴۴ دستگیر شد. احمد کامرانی با رضا شمس آبادی همشهری و دارای پیشینه دوستی پانزده ساله و هموندی در حزب مردم کاشان بود. پس ار رخداد شوم کاخ مرمر کامرانی در کاشان دستگیر شد و به تهران فرستاده شد. حزب مردم در سال ۱۳۴۱ همه کمونیست‌ها را از جمله کامرانی و شمس آبادی را حزب بیرون کرد. کامرانی در زمستان سال ۱۳۴۱ از کاشان به تهران آمد و پس از گذراندن دوره کلاس رادیوی کانون فرهنگی پارس در ۸ بهمن ماه ۱۳۴۲ برای پیداکردن کار رادیوسازی به کارخانه ارج رفت و از سوی مهندس منصوری آزمایش شد و در بخش مونتاژ رادیو به کار گمارده شد. کار درخشان کامرانی، منصوری را برآن داشت که با وی دوستی آغاز کند و از وی حرف بِکِشد کامرانی از شرارت‌های بزهکارانی که در کاشان می‌شناخت برای منصوری گفت و افزود که می‌توان این کسان را برای مبارزه با دولت برانگیزد. کامرانی در پاسخ از زیر پا کشی های منصوری از یکی از دوستان شرورش به نام رضا شمس آبادی می‌گوید. به کار کامرانی در کارخانه ارج در پایان سال ۱۳۴۳ به سبب کتک کاری‌هایی که به راه می‌انداخت پایان داده شد و در جوادیه مغازه تعمیرات رادیو بازکرد که پاتوق شمس آبادی نیز شد.